Time flies so eat your dessert first!

Ruim een maand na het vorige verslag wordt het weer de hoogste tijd om jullie even op de hoogte te stellen van het wel en wee in Zuid Afrika.

We zitten nu 7 weken in Kaapstad, hebben al ontzettend veel ondernomen maar de lijst met things-to-do lijkt oneindig lang met wat we allemaal nog kunnen/moeten/willen doen.

Nadat we dus naar de wijk Mowbray verhuisd waren kwamen we er al vrij snel achter dat het precies het juiste huis was waar we absoluut NIET wilden wonen. De wijk was verre van gezellig en veilig, het huis zelf was in een zeer verouderde en verwaarloosde staat en de mensen die er in woonden waren net zo spraakzaam als onze slaapkamer muren of net zo irritant als de kakkerlakken die buiten liepen. Oftewel genoeg redenen om iedere dag het huis te ontvluchten om er alleen maar te zijn wanneer we gingen slapen. Met als gevolg dat we de hele stad gehad hebben, ontzettend veel restaurantjes gehad hebben (maar er nog steeds tientallen op onze to-go lijst staan) en vandaag voor de eerste keer sinds ruim 4 weken weer voor het eerst zelf gekookt hadden (omdat we het uiteten gaan letterlijk beu waren, luxeprobleem!).

Omdat er al een hele tijd overheen is gegaan sinds het vorige verslag zal ik even kort vertellen wat we allemaal hebben uitgespookt in de afgelopen maand. Dan moet ik wel diep in mijn geheugen graven want zelfs voor het bijhouden van mijn dagboek is er nauwelijks tijd. Naast de tientallen heerlijke en vooral zeer betaalbare gerechten die we overal genuttigd hebben, hebben we veel feesten bezocht, afgesproken met mensen, wine farms bezocht, Lion’s head beklommen bij zonsopgang, stadjes rondom Kaapstad bezocht, naar een Open Air Cinema geweest, houseparty’s + braaien bezocht, Carnaval gevierd, nog meer drankjes gedronken, nog meer gegeten, een art festival in de stad bijgewoond opgevolgd door een privé concert van een Spanjaard met gitaar, gezwommen in zwembaden, stranden bezocht, Argus Cycle tour (een van de grootste racefietswedstrijden ter wereld) gesupport en nog meer gegeten.
Maar het hoogtepunt van afgelopen maand waren wel Route 62 & de Garden route die we vorige week gedaan hebben. De moeder en zusje van Coralie waren overgekomen naar Zuid Afrika en na een paar dagen in Kaapstad vertrokken we woensdagochtend met onze vol bepakte Volkswagen Polo richting Port Elizabeth. De eerste dag hebben we vooral heel veel gereden en heel Route 62 afgelegd. De meest prachtige landschappen gezien met veel gebergten, groen en eindelijk koeien! Het plan was om nog een Ostrich farm (struisvogels) te bezoeken, maar helaas waren we te laat aangekomen in Oudtshoorn en waren alle farms al gesloten. Toen bedachten we dat het wel een leuk idee was om de Swartberg Pass te doen aangezien die highly recommended in the Lonely planet stond. Helaas waren we vergeten te informeren hoe lang deze toch zou duren en was het achteraf misschien niet zo slim om pas tegen 5en ’s avonds te beginnen aan deze barre tocht. Na ruim een uur hobbelen over de onverharde zandpaden in onze Polo begonnen we ons toch af te vragen of er ooit nog een einde aan zou komen. Hoewel het landschap prachtig was, konden we er steeds minder van genieten door het steeds donkerder wordende weer en de laaghangende wolken. Na bijna 2 uur heen en weer geschud te worden, half bevroren te zijn door het omgeslagen weer en een maag die ongeveer vijf keer omgedraaid is kwam er een einde aan deze prachtige en onvergetelijke tocht.

Echter toen we de normale verharde weg op draaiden was het toch nog niet gedaan met de pret. Na een harde poef en nog meer heen en weer gehobbel, kwamen we tot de ontdekking dat we een lekke band hadden opgelopen. Daar stonden we dan, 4 vrouwen met net zo veel verstand van het vervangen van een band als de gemiddelde Zuid Afrikaan van het verschil tussen Duitsland, Dutch en Nederland. Na een paar minuten met de krik te hebben gespeeld , werd ook duidelijk dat ik er niet veel van bakte en zat er niks anders op dan een andere weggebruiker aan te houden. Gelukkig stopte de eerste de beste auto al en had een vriendelijk man binnen 5 minuten de band verwisseld. Net voor zonsondergang konden we dus weer op pad, na nog een paar keer verdwaald te zijn kwamen we om 11 uur eindelijk aan in ons heerlijke bedje in de backpackers gelegen recht aan het strand.

De 2e dag weer een hele tocht afgelegd, onderweg nog veel foto´s gemaakt en genoten van de prachtige plekken die we tegenkwamen. Tegen het einde van de middag kwamen we aan in Jeffrey´s Bay waar we zouden overnachten bij een heel aardige, iets te betrokken Belgische madame en haar B&B. Jeffrey’s Bay staat bekend als dé surf spot van Zuid Afrika, helaas was de zee alleen te rustig en daardoor de golven te klein om te kunnen surfen. Toen waren we dus genoodzaakt om die dag van het prachtige weer te genieten op het strand, zwaar leven! Aan het eind van de middag weer de auto gepakt en richting Addo gereden, een plaatsje ruim 800 km van Kaapstad vandaan.

Daar in Addo begon het avontuur, overnachten in houten huisjes zonder elektriciteit en midden in de natuur. Ontwaken door de eerste zonnestralen en vogelgezang als wekker. We waren de volgende ochtend dus vroeg uit de veren om de hele dag in Addo Elephant Park te verblijven. Dit is een groot nationaal park in Zuid Afrika waar mijn eerste safari een feit werd. Voor het eerst in mijn leven grote groepen olifanten in het wild én van heel dichtbij gezien, buffels, elanden, herten, everzwijnen, stokstaartjes, zebra’s, neushoornen, mestkevers, schildpadden en noem het maar op. Heel de Lion King cast kwam voorbij behalve de hoofdspelers zelf, de leeuwen hielden zich helaas te goed verstopt en die hebben we dus jammer genoeg niet kunnen bewonderen. Maar wat een gave belevenis was dat, de constante zoektocht naar beesten en de adrenaline en energie die je krijgt wanneer je er een van zo dichtbij ziet, dikke aanrader!!

Zondagochtend nog van het zonnetje genoten aan het zwembad en toen was het tijd om weer richting huis te gaan, de auto gedropt bij het vliegveld in Port Elizabeth en 1,5 uur in het kleinste vliegtuig waar ik ooit in heb gezeten, terug gevlogen naar Kaapstad.
Gisteren zijn we verhuisd naar ons nieuwe huis en het is echt TOP! Super locatie, super leuke 13 (!) huisgenoten, ruime kamers en een goede sfeer. Eindelijk na 3x verhuizen zitten we op onze plek! Morgen, of hier eigenlijk nu al, is het mijn 22e verjaardag en gaan we lekker uiteten en drankjes doen met een groepje voor mijn verjaardag! Aangezien er al tijden bovenaan m’n bucketlist staat om te gaan uiteten en beginnen met het dessert is dat wat we gaan doen morgen, because life is uncertain so eat your dessert first!

Met deze wijze woorden sluit ik mijn, wederom langer dan gepland, verhaal af en heb ik jullie weer volledig op de hoogte gebracht!

Dikke kus en ik zal er morgen eentje op jullie nemen!